Parki narodowe Hiszpanii: przewodniki, co zobaczyć, co robić i rekomendacje

Witamy w fascynującej podróży przez najbardziej niesamowite i zróżnicowane krajobrazy Półwyspu Iberyjskiego. Od wysokich szczytów Sierra Nevada, przez pradawne lasy Ordesa i Monte Perdido, aż po wspaniały Park Narodowy Teide – każdy z hiszpańskich parków narodowych zaprasza do zanurzenia się w bioróżnorodność i historię, które czynią je wyjątkowymi.

Odkryj bogactwo fauny i flory, zachwyć się spektakularnymi formacjami geologicznymi i poznaj tradycje oraz sposoby życia, które od wieków współistnieją z tymi ekosystemami. Dołącz do nas w przygodzie odkrywania, nauki i ochrony tych naturalnych skarbów dla przyszłych pokoleń.

Ile parków narodowych znajduje się w Hiszpanii?

W Hiszpanii sieć parków narodowych stanowi przyrodniczy i kulturowy skarb, odzwierciedlający różnorodność ekosystemów i krajobrazów tego kraju. Według stanu na kwiecień 2023 roku, Hiszpania ma 16 parków narodowych. Te chronione obszary obejmują szczyty Wysp Kanaryjskich, lasy liściaste Półwyspu, a także obszary podmokłe o międzynarodowym znaczeniu i krajobrazy wulkaniczne. Każdy park oferuje wyjątkowe doświadczenie, takie jak Park Narodowy Sierra de las Nieves, ukazując bogactwo biologiczne i geologiczne Hiszpanii, a jednocześnie pełniąc rolę centrum ochrony, badań i edukacji ekologicznej.

Lista parków narodowych w Hiszpanii

Park Narodowy Teide

Park Narodowy Sierra de las Nieves

Na Półwyspie Iberyjskim w Hiszpanii znajduje się wiele chronionych obszarów i miejsc o znaczeniu globalnym, rozmieszczonych na całym terytorium kraju, co zapewnia spektakularny krajobraz ochrony ekosystemów i przyrody w południowej Europie. Na przykład Park Narodowy Caldera de Taburiente, położony na La Palmie (Wyspy Kanaryjskie), wyróżnia się masywną kalderą wulkaniczną, bujnymi lasami sosny kanaryjskiej oraz siecią szlaków oferujących spektakularne widoki.

Park Narodowy Picos de Europa, znajdujący się w północnej Hiszpanii, obejmuje części Asturii, Kantabrii i Kastylii-León. Słynie z imponujących formacji skalnych, głębokich wąwozów i różnorodności biologicznej, będąc domem dla orłosępów i innych charakterystycznych gatunków.

Park Narodowy Sierra de Guadarrama, położony we Wspólnocie Madrytu i Kastylii-León, oferuje górskie krajobrazy, jeziora polodowcowe oraz bogatą faunę, w tym orły cesarskie i koziorożce iberyjskie, co czyni go idealnym miejscem do aktywności na świeżym powietrzu.

Park Narodowy Tablas de Daimiel

Położony w Kastylii-La Manchy, ten park jest jednym z ostatnich przykładów ekosystemów terenów zalewowych w Europie. Stanowi ważne schronienie dla ptaków wodnych i oferuje unikalny krajobraz mokradeł.

Park Narodowy Timanfaya

Znajdujący się na Lanzarote (Wyspy Kanaryjskie), Park Narodowy Timanfaya słynie z krajobrazów wulkanicznych, pól lawowych i gejzerów. Oferuje wyjątkowe doświadczenie geologii wulkanicznej oraz przystosowanej do niej flory i fauny.

Park Narodowy Doñana

Ten park, położony w Andaluzji, jest jednym z najważniejszych obszarów podmokłych w Europie. Jest domem dla wielu gatunków ptaków migrujących, ssaków takich jak ryś iberyjski oraz różnorodnych krajobrazów – od bagien po wydmy i lasy.

Park Narodowy Cabañeros

Położony w Kastylii-La Manchy, Cabañeros jest nazywany "hiszpańskim Serengeti" ze względu na rozległe równiny i bogactwo dzikiej fauny, w tym jeleni, dzików i orłów cesarskich. Jego lasy i pastwiska oferują unikalny krajobraz.

Park Narodowy Ordesa i Monte Perdido

W Pirenejach Aragońskich ten park słynie z potężnych gór, takich jak Monte Perdido, głębokich kanionów i wodospadów. To raj dla miłośników pieszych wędrówek i przyrody.

Park Narodowy Garajonay

Położony na La Gomerze (Wyspy Kanaryjskie), ten park chroni jeden z najlepiej zachowanych lasów wawrzynolistnych na świecie. Jego bujna roślinność i różnorodność biologiczna czynią go magicznym miejscem do odkrywania.

Park Narodowy Monfragüe

W Estremadurze Monfragüe słynie ze spektakularnych krajobrazów dehesy i skalistych wychodni. Jest rajem dla obserwatorów ptaków, w tym sępów czarnych i orłów cesarskich.

Park Narodowy Archipelagu Cabrera

Położony na Balearach, ten morsko-lądowy park chroni ogromną różnorodność biologiczną, zarówno na lądzie, jak i w wodzie. Obejmuje krystalicznie czyste wody, jaskinie i bogatą faunę podwodną.

Park Narodowy Islas Atlánticas de Galicia

Ten park, składający się z czterech archipelagów, jest znany z białych, piaszczystych plaż, turkusowych wód i bogatej różnorodności morskiej. Stanowi schronienie dla ptaków morskich i oferuje oszałamiające krajobrazy wybrzeża.

Park Narodowy Aigüestortes i Estany de Sant Maurici

Położony w Pirenejach Katalońskich, ten park słynie z wysokogórskich krajobrazów, jezior polodowcowych i krystalicznie czystych rzek. Oferuje wyjątkową różnorodność biologiczną i jest idealnym miejscem do uprawiania turystyki górskiej.

Kategorie zarządzania obszarami chronionymi na Półwyspie Iberyjskim

Kategorie zarządzania obszarami chronionymi, ustanowione przez Międzynarodową Unię Ochrony Przyrody (IUCN), stanowią globalny standard klasyfikacji obszarów chronionych według ich celów zarządzania. Kategorie te są uznawane przez organizacje międzynarodowe, takie jak Organizacja Narodów Zjednoczonych, a także przez wiele rządów krajowych i coraz częściej są włączane do przepisów prawnych.

IUCN definiuje kilka kategorii, obejmujących zarówno obszary ściśle chronione, jak i te, które umożliwiają zrównoważone użytkowanie zasobów naturalnych. Kategorie te zapewniają ramy do zarządzania i klasyfikacji obszarów chronionych, gwarantując ochronę bioróżnorodności i kluczowych ekosystemów, a jednocześnie – w niektórych przypadkach – umożliwiając zrównoważone wykorzystanie zasobów naturalnych.

Zastosowanie tych kategorii do morskich i lądowych obszarów chronionych ma na celu poprawę precyzji i spójności zarówno w ich przypisywaniu, jak i w raportowaniu, co jest kluczowe dla globalnej skuteczności systemu klasyfikacji.

Aby uzyskać więcej informacji, zaleca się zapoznanie się z publikacjami i zasobami oferowanymi przez IUCN, gdzie szczegółowo opisano definicje i zastosowania tych kategorii zarządzania obszarami chronionymi.

Kategorie zarządzania obszarami chronionymi w Hiszpanii według IUCN są następujące:

Kategoria Ia – Ścisły rezerwat przyrody

Obszary chronione zarządzane głównie w celu badań naukowych lub ochrony bioróżnorodności, gdzie interwencja człowieka jest minimalna.

Kategoria Ib – Obszar dzikiej przyrody

Rozległe obszary lądowe lub morskie, które pozostają bez znaczącej ingerencji człowieka i są zarządzane w celu zachowania ich naturalnego stanu.

Kategoria II – Park Narodowy

Obszary chronione mające na celu ochronę znaczących ekosystemów oraz zapewnienie możliwości rekreacji na świeżym powietrzu i edukacji, obejmujące obecnie 16 parków narodowych w Hiszpanii.

Kategoria III – Pomnik przyrody

Obszary chronione zarządzane głównie w celu ochrony określonych cech przyrodniczych i kulturowych.

Kategoria IV – Obszar ochrony siedlisk/gatunków

Obszary chronione zapewniające przetrwanie określonych gatunków lub siedlisk wymagających interwencji zarządczej.

Kategoria V – Obszar chronionego krajobrazu/morskiego krajobrazu

Obszary, w których interakcja człowieka z przyrodą doprowadziła do powstania krajobrazu o znaczącej wartości estetycznej lub ekologicznej, gdzie dąży się do równowagi między ochroną a zrównoważonym użytkowaniem zasobów naturalnych.

Kategoria VI – Obszar chroniony ze zrównoważonym użytkowaniem zasobów

Obszary chronione, które łączą ochronę ekosystemów i siedlisk ze zrównoważonym użytkowaniem zasobów naturalnych, gdzie ochrona jest osiągana poprzez zrównoważone zarządzanie.

Kategorie te stanowią ramy dla planowania, tworzenia i zarządzania obszarami chronionymi na całym świecie, umożliwiając realizację różnorodnych celów ochronnych i sposobów ich użytkowania.